Biðin langa

Ég lá í greinalestri fram á miðvikudag í síðustu viku, og náði að klára síðasta greinaskammtinn áður en ég hélt í vinkvennaferð SNEMMA á fimmtudagsmorgni. Saumaklúbburinn hafði sum sé skipulagt þrítugsafmælisferð til Köben síðastliðið vor og nú var loksins komið að því. Við höfðum verið svo heppnar að fá leigða íbúð í einni af elstu götum bæjarins til þriggja nátta, í Magstræde. Magstræde liggur rétt við einn kanalinn, einmitt þann sem Thorvaldsenssafnið stendur við. Ég var harla kát er ég uppgötvaði það. Þar að auki uppgötvaði ég líka að í tveggja mínutna göngufæri var garnverslun, Sommerfuglen, sem ég eyddi dágóðum tíma í. Ferðalagið varð þó öðruvísi en vonast var til...

Ég vaknaði rétt upp úr fjögur aðfararnótt fimmtudags. Ég hafði vakað yfir lestri fram á nótt í vikunni og var því ekkert voðalega vel upplögð, en átti þó ekki í miklum vandræðum með að drösla mér fram úr. Ég ætlaði nefnilega ekki að missa af rútunni, þeirri fyrstu sem fór þá nóttina, því ég var búin að mæla mér mót við tvær vinkvenna minna í henni. Ég kom í tæka tíð og sat ein, prjónandi í myrkrinu þar til við komum í Hafnarfjörð þar sem Arnþrúður og Ella biðu. Eins og vera ber kíktum við í Fríhöfnina og skoðuðum okkur um í öðrum búðum. Ég hélt hins vegar að mér höndum, ætlaði nefnilega að vera ógurlega sparsöm í þessari ferð. Ég endaði því með að kaupa e-ð smotterí handa Böðvari og útskriftargjöf handa vinkonu; ekkert handa sjálfri mér. Eftir að hafa náð mér í skyr og banana, bland i poka og setið og prjónað var tími til kominn til að fara út í vél. Landgangur nr. 2. Engin röð. Enginn starfsmaður við hliðir. Ellu minnti ekki betur en að vélin hafi verið ,,on time'' þegar við skráðum okkur inn niðri. Furðulegt. Okkur varð litið á skjáinn: Delayed. Ohh, gaman. Við settumst niður, ég fór aftur að prjóna. Eftir smá stund gall við rödd í hátalarakerfinu: ,,Okkur þykir leitt að tilkynna seinkun á flugi...'' Næstu upplýsingar klukkan tíu. Ég tek það fram að upphaflega átti að fljúga kl 07:15. En það er skemmst frá því að segja að við stöllurnar þrjár eyddum öllum deginum á flugvellinum. Allt þar til við stigum út í vél um 15:30. Til þess eins að bíðan nærri klukkustund í viku þar úti. Níu tíma seinkun og heill dagur af fjögurra daga ferðalagi farinn til einskis. Bömmer. Þeir sem mig þekkja vita þó að ég hef ekki getað setið iðjulaus allan þennan tíma. Sem betur fer hafði ég vaðið fyrir neðan mig og var með hin ýmsu handavinnuverkefni til reiðu. Ég náði að klára smekk sem ég var byrjuð á, tók þar næst til við þvottastykki, sem ég náði að ljúka við líka. Þar næst notaði ég afganginn af garninu til að byrja á öðru með nýju mynstri sem mig langaði til að prófa. Í vélinni byrjaði ég svo á handstúkum með perlum. Ég get því ekki neitað því að dagurinn hafi verið ,,pródúktífur''...

Annars er ég voða spennt núna. Á pantað í sónarskoðun upp úr hádegi. Ætli ég fái að sjá hvors kyns laumufarþeginn er? Annars er voða mikið líf og fjör oft niðri í koti hans, mikil spörk og læti, sér í lagi þegar ég leggst út af á kvöldin. Ég get legið stundum saman og fylgst með poti hér og þar á mallanum. Alveg einstaklega furðuleg upplifun. Engu öðru líkt...