Próflestur, eina ferðina enn

Sit við, alltof sein að vanda. Fyrirlesturinn fyrir morgundaginn er þó langt kominn.
Ótrúlegt hvað ég er orðin kærulaus varðandi allan undirbúning. Ég gerði ekki rassgat síðustu helgi; samt er ég að fara í síðasta prófið mitt að sinni. Á sama tíma á morgun verð ég búin. Og get kannski haldið haus. Og kannski ekki. Verð ábyggilega líka búin að eignast meira garn. Svona til að halda upp á. Hvers vegna ekki? Sumir nota hvert tækifæri...