Flýt sofandi að feigðarósi

Hvernig er þetta eiginlega hægt? Ég er með bókstaflega allt niðrum mig (umm, í óeiginlegri merkingu, auðvitað), kæruleysið er að fara alveg með mig og ég held það þurfi að gerast kraftaverk ef ég á að vera tilbúin með veggspjald fyrir föstudaginn. Ég er sumsé ekki byrjuð enn! Er enn að lesa greinar til að geta skrifað e-ð nógu gáfulegt. Langar mest til að stinga af, melda mig veika...
Vá og ég sem hélt hérna fyrir nokkrum árum að ég yrði eilífðarkúristi. Ólíklegustu hlutir geta nú breyst, segi ég nú bara. Því miður. Ég er líklega komin á gelgjuskeið hið síðara!!! Vona bara að það gangi fljótt yfir.